Με αριθμό-ρεκόρ συμμετοχής αποφοίτων, γιορτάσαμε οι SENIORS ’82,
τα είκοσι πέντε χρόνια από την αποφοίτηση μας,
το βράδυ της 3ης Ιουλίου 2007 στη Λέσχη του ΣΑΚΑ.
Πριν ακόμα μπει το 2007 και αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι 2007–1982=25, είχαν αρχίσει οι πρώτες ερωτήσεις… «Πότε είναι η πρόσκληση σε δείπνο από τον Πρόεδρο;» «Πού θα γίνει το reunion;» «Πότε;» κλπ… Μέσα από επάλληλα δείπνα «εργασίας» ξεκίνησε να δουλεύει η Οργανωτική Επιτροπή. Οι προτάσεις και οι ιδέες πολλές. Πρώτος στόχος , να συνευρεθούμε όλοι όσοι περάσαμε από τα ίδια θρανία, ακόμα και αυτοί που ήταν για λίγα χρόνια μαζί μας Πολλοί είχαν αλλάξει διεύθύνση, τηλέφωνα, η βάση δεδομένων του ΣΑΚΑ δεν ήταν πλήρης, το γραφείο Δημοσίων Σχέσεων είχε περιορισμένα στοιχεία, ο χρόνος άρχιζε να μας πιέζει. Η προσπάθεια δύσκολη αλλά στο τέλος τα καταφέραμε, ας όψεται η τεχνολογία. Σε όλους έφτασαν εγκαίρως οι προσκλήσεις για την καθιερωμένη δεξίωση από τον πρόεδρο του Κολλεγίου Dr David W. Rupp για τα 25 χρόνια από την αποφοίτησή μας, στον κήπο του σπιτιού του. Λίγες μέρες πριν από την Τρίτη 3 Ιουλίου, καθώς περισσότεροι από 70 απόφοιτοι είχαν δηλώσει ότι θα παραστούν, έγινε επιτακτική η ανάγκη να βρεθεί άλλος χώρος, μεγαλύτερος, για τη δεξίωση του προέδρου. Η λέσχη του ΣΑΚΑ φιλοξένησε τελικά και τις δύο εκδηλώσεις.
Αρχίσαμε να μαζευόμαστε το απόγευμα κατά τις 6:00 μμ μέσα στη λέσχη του ΣΑΚΑ. Ο καθένας από εμάς έλαβε ένα name tag με το όνομά του, πολύ χρήσιμο για να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο μιας και τα σημάδια του χρόνου σε κάποιους είναι πιο έντονα. Επίσης λάβαμε το αναμνηστικό DVD με ανέκδοτο υλικό τόσο φωτογραφικό όσο και κινηματογραφικό, που είναι βέβαιο ότι θα ζωντάνεψε πολλές αναμνήσεις, καθώς και μία συλλεκτική μπλούζα ως ενθύμιο για την επέτειο των 25 χρόνων από την αποφοίτηση. Με καφέ και αναψυκτικά μας δόθηκε η δυνατότητα για μία πρώτη κουβεντούλα, κουτσομπολιά και πειράγματα, μέχρι να μαζευτούμε όλοι.
Στις 8:00 μμ ξεκίνησε η δεξίωση του Προέδρου στο προαύλιο της λέσχης. Ο πρόεδρος Dr Rupp, συνοδευόμενος από στελέχη του Κολλεγίου, διευθυντές και παλιούς μας καθηγητές, αφού μας καλωσόρισε, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή, αποτίνοντας φόρο τιμής στους συμμαθητές μας που δεν είναι πια κοντά μας. Η ομιλία του ξεκίνησε με μία αναδρομή στην ιστορία του Κολλεγίου και στη συνέχεια μας παρουσίασε όλες τις εξελίξεις που έχουν γίνει στο σχολείο μας τα χρόνια αυτά. Αναφέρθηκε επίσης στον θεσμό του Ταμείου Υποτροφιών και στο Fund Drive. Ευχαριστώντας τον για την πρόσκληση αυτή, του προσφέραμε τη συλλεκτική μπλούζα που φτιάξαμε για τον εορτασμό των 25 χρόνων από την αποφοίτησή μας, μαζί με ένα αντίγραφο του DVD . Παράλληλα ενημερώθηκε ότι έχει ξεκινήσει η προσπάθεια μας για το Ταμείο Υποτροφιών. Μέχρι στιγμής ένα σημαντικό ποσό έχει μαζευτεί για μία ολική υποτροφία, ενός αριστούχου ελληνόπουλου, που θα μπει με εξετάσεις στην Α’ Γυμνασίου στο Κολλέγιο Αθηνών (για τα 6 χρόνια – γυμνάσιο & λύκειο – χρειάζονται περίπου € 60.000). Αυτή είναι η συμβολική μας κίνηση για τα 25 χρόνια από την αποφοίτησή μας, δίνοντας μία μοναδική ευκαιρία σε ένα παιδί να σπουδάσει στο σχολείο μας. Ετσι θα προσφέρουμε και εμείς σε κάποιο αριστούχο μαθητή η μαθήτρια την ίδια ευκαιρία, που δόθηκε και σε κάποιους από εμάς, έτσι ώστε να φοιτήσει στο Κολλέγιο .
Εκείνη τη βραδιά καταφέραμε να συναντηθούμε τελικά 87— αριθμός ρεκόρ για συνάντηση αποφοίτων;–, από του οποίους οι 77 φαινόμαστε στη ομαδική φωτογραφία που βγάλαμε. Η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετικά ζεστή. Οι αναμνήσεις από τα χρόνια που περάσαμε όλοι μαζί, κυριαρχούσαν στα πηγαδάκια.
Αργότερα, όταν απεχώρησε ο πρόεδρος Dr Rupp, άρχισαν οι συγκρίσεις… σε διαγωνιστικό επίπεδο, όπου «άγνωστες πτυχές» των 25 ετών που πέρασαν αποκαλύφθηκαν. Ετσι ανάμεσα σε άλλα αναζητήσαμε το «ελιξίριο της νιότης» για κάποιους που ο χρόνος αρνήθηκε να υποτάξει όπως η νεαρότερη σύζυγος, η «άρση» βαρών, η απώλεια η όχι της κόμης κλπ…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε στους δασκάλους και καθηγητές μας οι οποίοι βρέθηκαν εκείνη τη βραδιά κοντά μας και μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Κάνοντας ένα απολογισμό θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μία φορά, εξ ονόματος όλων μας, όλους όσους βοήθησαν στη διοργάνωση αυτής της υπέροχης βραδιάς:
· τους Βαγγέλη Βασιλόπουλο και Νίκο Γρύλλη (αλφαβητική σειρά) για την υπέροχη δουλεία που έκαναν, μαζεύοντας όλο αυτό το φωτογραφικό υλικό, την μετατροπή των video και των ταινιών SUPER-8 σε ταινίες DVD, για τα ξενύχτια τους προκειμένου να ετοιμάσουν τα DVD που μοιράστηκαν εκείνη τη βραδιά.
· Τον Τάκη Καρπουτζόγλου που φρόντισε για τη χορηγία της Pernod Ricard, με τα Havana Club, τις δύο ολόδροσες hostesses, και τα Mojito από τον Αχιλλέα καθώς και για τον φωτογράφο της βραδιάς.
· Το μανεκέν – οπερατέρ Νίκο Γρύλλη για την πρώτη παρουσίαση της επετειακής μας μπλούζας, τη συνεχή εικονοσκόπηση της βραδιάς (για να έχει υλικό για την επόμενη συνάντηση) και την επιμέλεια της μουσικής.
· Τον Πάρη Βαλλίδη που φρόντισε να βοηθήσει τη μνήμη μας, με τα name tags.
· Τον Αλέξη Μπέζα για την διαδικτυακή υποστήριξη.
· Το Σταύρο Κράτση για τις ευρηματικές κατηγορίες του διαγωνισμού, και τους καθηγητές μας κ.κ. Σαΐτη και Βασιλαρά για την υπέροχη παρουσίαση του διαγωνιστικού μέρους.
· Τους Βασίλη Κουτεντάκη, Γιάννη Ξυλά, Αλέξανδρο Παπασπυρίδη και Πέτρο Χιώτη, και όλους όσους κοπίασαν για να καταφέρουμε να βρούμε τα νέα στοιχεία, διευθύνσεις, τηλέφωνα, e–mails κλπ. των συμμαθητών μας.
· Το ΔΣ του ΣΑΚΑ για την υποστήριξη και το γραφείο Δημοσίων Σχέσεων του ΕΕΙ για την βοήθεια στην οργάνωση του Reunion.
·
Η συνεισφορά όλων ήταν καθοριστική σε αυτή την προσπάθεια να καταφέρουμε να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί. Ορμώμενη από την επιτυχή διοργάνωση η Οργανωτική Επιτροπή σχεδιάζει και άλλες εκδηλώσεις για τις οποίες οι συναπόφοιτοι / συμμαθητές θα ενημερωθούν είτε μέσω e–mails είτε μέσα από τη φιλόξενη ιστοσελίδα του ΣΑΚΑ (www.saka.gr).
Αλέξανδρος Παπαδημητρίου ‘82
Για φωτογραφίες πατήστε το link.
