Ας μιλήσουμε για την μετανάστευση
31.01.2011ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΟΥΔΑΣ
Το θέμα της μετανάστευσης αποτελεί πιο φλέγον ζήτημα για την Ελλάδα απ’ ό, τι η τρέχουσα δημοσιονομική κρίση. Οι οικονομικές κρίσεις είναι πάντοτε κυκλικές και η χώρα θα ανακάμψει νομοτελειακά μέσα σε μερικά χρόνια – εντούτοις, η συνεχιζόμενη εγκατάσταση αλλογενών θα αλλάξει αμετάκλητα την κοινωνική, εθνοτική, και πολιτιστική υπόσταση της Ελλάδας για το υπόλοιπο τον 21ου αιώνα: σε αντίθεση με άλλα προβλήματα (ανεργία, συντάξεις, οικονομία, διάλυση κρατικού μηχανισμού, τιμάριθμος, δημόσια ασφάλεια) που είναι εν δυνάμει ανατάξιμα, η αλλαγή της πληθυσμιακής βάσης μιας χώρας είναι μη αναστρέψιμη.
H επίλυση ενός τέτοιου κρίσιμου ζητήματος απαιτεί μια αμιγώς Ελληνική πολιτική. Πριν από ο, τιδήποτε, πρέπει επιτέλους να γίνει ανάλυση κόστους – ωφελείας της παρουσίας αλλοεθνών ώστε να καταλήξουμε σε συμπέρασμα εάν όντως εξυπηρετεί την χώρα, και εάν ναι, σε τι ακριβώς, κατά ποιον τρόπο και μέχρι ποίου αριθμού. Δεν είναι όλοι οι μετανάστες φορείς “πολιτισμικού κεφαλαίου” εξ ίσου συμβατού με τις αρχές του διαφωτισμού και του πολιτικού φιλελευθερισμού. Κατά συνέπεια η μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να στοχεύει στην επιλογή μεταξύ τους με βάση αυτά τα κριτήρια.
Η έναρξη μεταναστευτικών εισροών προς την Ελλάδα θα έπρεπε ιδεατά να είχε τελεσθεί με πολύ μεγάλη προφύλαξη και με σημαντικές δικλείδες ασφαλείας., καθ’ όσον δεν υπήρχε διαδεδομένη η κοινωνική αντίληψη της ετερότητας ή η αποδοχή του ‘ξένου’ ως μέρους της πολιτειακής πραγματικότητας. Επιπλέον, η περίφημη πολυπολιτισμικότητα (και εάν είχε επιφέρει θετικά αποτελέσματα σε άλλες χώρες, , γεγονός που δεν συμβαίνει) θα ήταν ούτως η άλλως καταδικασμένη σε αποτυχία στην μέχρι πρότινος (σχεδόν) μονοπολιτισμική Ελλάδα
Παρόλο που η Ελλάς ήταν μια χώρα ομοιογενής μέχρι πριν 20 χρόνια, η αντίδραση των πολιτών της στα αλλεπάλληλα κύματα μεταναστών ήταν μάλλον ανεκτική, πράγμα που καταρρίπτει την παραφιλολογία περί ‘ρατσισμού’. Η επιδείνωση της κατάστασης ωστόσο και η επικείμενη ριζοσπαστικοποίηση των Μουσουλμάνων διαγράφει ως πιθανή την έναρξη φυλετικών και εθνοτικών συγκρούσεων μέσα στα επόμενα έτη.
Συχνά ακούγεται το επιχείρημα ότι «πρέπει να αποδεχθούμε τους μετανάστες στην χώρα μας, όπως οι ξένοι υποδέχτηκαν του Έλληνες μετανάστες του 20ου αιώνα και τους άφησαν να ριζώσουν και να ξεκινήσουν νέα ζωή εκεί. Η στάση τούτη όμως, όχι μόνον αποτελεί υποτίμηση της νομιμοφροσύνης των Ελλήνων μεταναστών και της διαρκούς προσπάθειας τους να ακολουθήσουν όλους τους κανόνες και τις διατάξεις των χωρών υποδοχής αλλά συνιστά προσβολή των εκατομμυρίων Ελλήνων που στο παρελθόν υπεβλήθησαν σε σημαντικές θυσίες, κόπους και έξοδα με στόχο να κατοχυρώσουν την νέα τους ζωή σε άλλα κράτη υπό συνθήκες νομιμότητας και αξιοπρέπειας και όχι τυχοδιωκτισμού και αντικοινωνικότητας
Με τις συνεχείς εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις, η Πολιτεία επιβράβευσε την παρανομία, κουρελιάζοντας την έννοια του κράτους δικαίου, και έδωσε επιπλέον κίνητρο σε περισσότερους αλλοδαπούς να προσπαθούν να εισέλθουν με κάθε τρόπο ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα νομιμοποιηθούν και εκείνοι Οι ex post νομιμοποιήσεις απέστειλαν τα εντελώς λάθος σημασιολογικά μηνύματα: προς μεν το εσωτερικό ότι το κράτος παραμένει ανίκανο να αντιδράσει στις συνεχιζόμενες παράνομες εισόδους και ότι η μη τήρηση των νόμων (όπως συνήθως συμβαίνει) μάλλον επικροτείται παρά τιμωρείται. Προς δε το εξωτερικό και τις χώρες μεταναστευτικής προελεύσεως, ότι η κοινωνία μας τελικά έχει ανάγκη ακόμα περισσότερους ξένους, και ότι η Ελλάς σίγουρα δεν αποτελεί κράτος που να αποπνέει δέος και να απαιτεί σεβασμό.
Προς το συμφέρον των Ελλήνων αλλά και των ίδιων των ήδη εδώ αλλογενών εγκατεστημένων, πρέπει να τεθεί ένα άμεσο, απόλυτο και δεδηλωμένο moratorium υποδοχής νέων μεταναστών στη χώρα, ώστε ο τόπος να μπορέσει να πάρει μια ανάσα, να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, αλλά και να αξιολογήσει ποια θα είναι τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα της ήδη υπάρχουσας καταστάσεως, πριν προβούμε σε εκ νέου συζήτηση επί της ακολουθητέας πολιτικής.
Η προτεινόμενη πολιτική επικεντρώνεται στα εξής
- Διακήρυξη περί μη αποδοχής περαιτέρω εισροής (νόμιμης η παράνομης) τουλάχιστον μέχρι το 2020
- Ανάσχεση του κύματος παράνομης μετανάστευσης
- Μέτρα (και κίνητρα) για την απέλαση/ μετοικεσία/ οικειοθελή αποχώρηση των μισών περίπου αλλοδαπών.
- Κοινωνική και ‘ελληνοκεντρική’ προσπάθεια ένταξης για τους υπολοίπους
– απορρίπτοντας την αποτυχημένη πολυπολιτισμικότητα
